Veilig thuis... Eindelijk...

Nou nou nou... Dat was me een stressvol weekje! Iedere dag bellen naar China airlines. Met hun slechte engels en telefonisten die allemaal iets anders zeiden kon China airlines niets voor me doen. En schiphol bleef maar dicht!! Tot dinsdag het goede nieuws kwam dat enkele luchthavens open gingen. Een beetje hoop om terug te keren... Maar wanneer?? Inmiddels waren duizenden reizigers gestrand en niet iedereen kan tegelijk terug natuurlijk. Backpackers maakten elkaar gek met verhalen over een tweede actieve vulkaan en aanhoudende activiteit die voor nog meer stofwolken ging zorgen. Volgens sommigen zou het wel maanden tot jaren kunnen duren voor we terug zouden kunnen vliegen. Ik moet er niet aan denken. In de backpackers buurt in Bangkok waar ik zat stroomde het voller en voller met gestrande reizigers. Allemaal hetzelfde verhaal: hun luchtvaartmaatschappij kon niets aanbieden en was slecht bereikbaar.

Om het nog een beetje erger te maken zijn de demonstraties in Bangkok flink uit de hand aan het lopen. Het leger wil de 'red shirts' weg hebben en het gaat er steeds geweldadiger aan toe. Niet zon fijn idee als je niet weg kunt daar. Ook rot voor China airlines want hun kantoor in Bangkok is ontruimd vanwege de demonstraties.

Woensdag ochtend belde ik China airlines. De telefoniste vertelde dat ik 'als er vannacht gevlogen gaat worden, mee zou mogen'. Ik zou er nog over gebeld werden. Dit leek me sterk en het gebeurde ook niet. Savonds ging ik naar het vliegveld om aan te sluiten in een rij van meer dan 100 mensen die sochtends hetzelfde nieuws hadden gehad. Grappig want de vlucht zat VOL en de mensen die geboekt hadden vlogen gewoon. Mocht er toevallig iemand niet op komen dagen dan zou die stoel gevuld kunnen worden door een van ons zei China airlines. Passagiers begonnen letterlijk te vechten en ook tegen het china airlines personeel werd niet heel vriendelijk gedaan. We mochten dus onze naam op een lijst zetten en met zn 200en wachten tot de check in dicht was (lees: 2uur snachts!!). Goed de wonderen zijn de wereld niet uit en ' eerst gestranden zoals ik' stonden hoger op de lijst dan later gestranden... Kleine kans dacht ik want ik stond 13e op de lijst en de vlucht zat helemaal volgeboekt. Wonder boven wonder kwamen er 19 mensen niet opdagen en 40 min na dit nieuws zat ik ineens in het vliegtuig!!!

Schandalig natuurlijk want mijn 480 medepassagiers die de 16e zouden vliegen zitten nog in Bangkok en moeten iedere nacht naar het vliegveld om te hopen dat er voor hen ook een lege stoel is op een van de vluchten. Dit dreigt wel een heel positief verhaaltje te worden maar de aanpak van China airlines. Oude mensen, mensen met kinderen enz enz kunnen niet iedere nacht naar het vliegveld met hun koffers en de hoop dat er nog een stoeltje vrij komt en dat ze bovenaan de lijst staan. 1 lichtpuntje is het extra vliegtuig van morgen maar daar krijgen ze nog de passagiers van 5 gestrande vliegtuigen niet mee thuis.

Eenmaal weer in Nederland werd ik fijn opgehaald door mijn ouders :) In de auto kreeg ik zelfs een boterham met kaas! Nu slapen slapen slapen want ik heb behoorlijk wat slaapuurtjes gemist. Had niet verwacht dat ik nog bij de Bata en mijn diploma uitreiking (di) zou kunnen zijn.

Al met al heb ik een toptijd gehad! Heel veel leuke mensen leren kennen en gesproken. Veel geleerd (oa dat je NOOOOOIT met china airlines moet vliegen!) gezien en gedaan. Azie was leuk maar nu op naar Bunnik!!!